Bir çamur birikintisiydi
en yüksek dağdaki
sert rüzgarlarla kayalara yapıştı
üzeri toprakla kaplandı.
Bu onu kaya parçası yaptı.
Depremler yaşadı, sarsıldı
bir çatlak onu bütünden ayırdı
yuvarlandı kaya parçası
ufalandı ve aşındı, ağladı
bu onu canlı yaptı.
Kendi ellerindeydi artık yaşamı,
düşünmeye başladı, alet yaptı
okudu dünyayı, dinledi ve öğreniyordu,
anlamak için çaba sarf etti
Bu onu insan yaptı.
Anlamadığında yeniden şekil verdi kendine,
Herkesin kendi anlayış ve düşüncesinde
kendince haklı olduğunu gördü
Bu yüzden kimseye kızamadı
Bu onu güzel insan yaptı.
Sonunda kendinde şekil verecek
bir şey kalmadığını anladı
tükenmişti zamanı savrulan
bir kum tanesi gibi dağıldı
bu onu ruh yaptı.
Yükseldi gökyüzünde
semadan toprağa baktı
gördü ki kendisi sadece
denizde bir damlaydı.