Gereksiz kalabalıklar biriktirdik
Çoğul yalnızlıklarımızda…
Düşler görülmek ister...
Gereksiz kalabalıklar biriktirdik
Çoğul yalnızlıklarımızda…
Sihirli bir limanı anımsatan bir fotoğrafın üzerine…
Renkleniyor siyah beyaz,parmaklarımın ucunda yaz,müziğin sihirli sesi yükseliyor,dallarda olgunlaşırken kiraz.Açılıyor penceremde perdeler,Sesin geçit töreni töreni var içeri ve dışarı,Piyanomun tuşlarında renklerve ruhum kanatlandırıyor sanki rüzgarı.Raks…
Richard Bach‘ın Mavi Tüy adlı romanından etkilendim desem yalan olmaz.
“Her 23 Nisan’da bize çocuk olmanın mutluluğunu yaşatan atamız nur içinde yatsın. Her yıl bir kez daha ne kadar akıllı ve ileri görüşlü üstün bir lider olduğunu anımsatıyor. Dünyaya bir çocuk kadar saf ve temiz bakabilmek çoktandır unuttuğumuz bir meziyet. Öyle ki bir spor karşılaşmasının sonucunu dahi “sporu kirleten” cümlelerle kutlar olduk. Hepimizin çocuk olduğu bu güzel günün anlam ve önemini sanırım aşağıdaki fotoğraftan daha iyi ifade eden bir başka fotoğraf yoktur.”