“Her insanın ruhu kozasını terk etmek için yaşayan bir kelebek misali…” – İ.Kaya 20.10.2015 12:45
Reklam
Her insanın ruhu kozasını terk etmek için yaşayan bir kelebek misali…
Bekliyoruz zamanın girdabında,
tadmayı olgunluk meyvesini,
kalkarken üzerimizden bir perde
açıyor evren yeni perdesini.
Renk cümbüşü ışık geçidinde
dans ederken bedensiz özgürce
bir gemide yolcular beklemekte
kanatlarında rüzgar, yelkeni şişmekte.
Fısıltıları yutar gecenin matemi
ay ışığı gizler, göz yaşında feri
oysa sonsuzluktur en tiz perdesi
her kelebeğin kanatlarında melodisi.
Hıçkırıklar sarar son bir kez
kısılıp tükenen sesi
bir ağıt duyulur, son bir kez
konar dudağa busesi.
Bir kozadır hayat kırılmaya yüz tutmuş
asırlar geçse de hayatın özü buymuş
dualar karanlık gecelere ışık tutmuş
ve bir kelebek mavi gökte hayat bulmuş.
İ.Kaya 20.10.2015 13:08
Görsel kaynağına gitmek ve harika bir yazıyı okumak için burayı tıklayın: https://seymakaraaslan.wordpress.com/2013/05/18/ucamayan-kelebek/
İlk Yorumu Siz Yapın