Böylesine mi sevmeli insan,
vahşi bir kısrak gibi yeşil ovalarda,
ya da bereketli deniz gibi gökyüzü altında,
vurdukça tükenen tükendikçe büyüyen bir coşkuyla…

Nedir bu bitmeyen tutku ruhumda,
hangi tılsım alı koyar aşkın varlığını,
eşsiz bir martının özgür hıçkırığını,
ya da bu dağın erimesini kollarında…