İçi boşalan kavramlar etrafımızdaki duvarı giderek giderek daha daraltıyorken ruhumun inceden serzenişlerine kulak vermek durumundayım.
Sizin kulağınıza nasıl gelir bilmiyorum ama bir parça olsun kulağınızı tırmalama taraftarıyım.
Zira; düşünüyorum öyleyse varım!
“Olmak ya da olmamak! İşte bütün mesele bu!” – W. Shakespeare / Hamlet.
Bir sahne oyunundan en akılda kalıcı, vurucu cümleler bunlar. Bir sanat eserini ölümsüzleştiren bir cümle değil yalnızca. Aynı zamanda izleyicinin, dinleyicinin, okuyucunun yani oluşturucusu tarafından hedef alınan, iletişim kurulmak istenen diğerlerinin düşüncelerine de ışık tutan, yansıtan ve hatta çoğu kez gözünü kamaştıran bir ayna bir köprü…
“Her 23 Nisan’da bize çocuk olmanın mutluluğunu yaşatan atamız nur içinde yatsın. Her yıl bir kez daha ne kadar akıllı ve ileri görüşlü üstün bir lider olduğunu anımsatıyor. Dünyaya bir çocuk kadar saf ve temiz bakabilmek çoktandır unuttuğumuz bir meziyet. Öyle ki bir spor karşılaşmasının sonucunu dahi “sporu kirleten” cümlelerle kutlar olduk. Hepimizin çocuk olduğu bu güzel günün anlam ve önemini sanırım aşağıdaki fotoğraftan daha iyi ifade eden bir başka fotoğraf yoktur.”
Ogün Şanlısoy 2011 yılında müthiş bir albüme imza attı. Bu gün bu albümü burada dile getirmemin nedeni halen büyük bir beğeniyle dinliyor olmam. Bir sanatçıyı sanatçı yapan şeyin ne olduğunu gözler önüne seren bu dev yapıtı bu sıralar öyle sık dinler oldum ki “bununla ilgili düşüncelerimi mutlaka yazmam lazım” dedim kendi kendime. Ve şimdi; size söylemek zamanı geldi. Tabiki benim anladığım ve sizin anlayacağınızı düşündüğüm şekilde…
Windows XP işletim sistemi henüz beğeniyle kullanılmaya devam edilirken pek çok kullanıcının henüz XP den vazgeçememesi şöyle dursun, ardından gelen işletim sistemi Vista’nın kullanıcılar üzerinde bıraktığı hayal hayal kırıklığını, Windows 7 nin gölgede bırakması başka bir köşede dursun, gelin biz merakla ve heyecanla çıkması beklenen Windows 8 işletim sisteminin bizlere neler sunacağına şöyle bir göz ucuyla bakıverelim…
Yıl 1993, Guns And Roses grubu harika bir video ile gönüllerde yerini sağlamlaştırıyor. Bu öyle bir şarkı ki dinleyiciyi alıp çok ama çok uzaklara – kim bilir belki de taa kendi içerisine – alıp götürüveriyor. İnsanı çığlık çığlığa bırakıverecek gitar soloları ile anlamlı sözlerin mükemmel bir atmosferde buluştuğu bu şarkı unutulmazlar arasında yerini alıyor… – Bu yazı bu sabaha Knockin On Heavens Door dinleyerek başlamamı sağlayan kuzen O.’ya itafen yazılmıştır…
Ne güzel demiştir O, “Cennet annelerin ayağı altındadır!” diye. Bu gün değil, çoook öncesinde! O söz değil midir ki bu günün anlamını taçlandıran? O nur değil midir ki bu günün yolunu aydınlatan? Unutmuş gönüllere su olsun, kadının değerini unutanlara yol olsun!… Ey ana; kadınlar günün kutlu olsun! Arada bir unutsak da sen unutma; cennet ayaklarının altında! – Benden, bu günün anlamına dair…
Gece tüm kasvetiyle çökmüşken üzerimize, sevgi olmasaydı neye yarardı yıldızlar gökyüzünde…
Tarih 31 Ekim 2006 . Kırıntılar adlı bloğumda Aklıma gelen bir söz başlığı altında yazmışım: “Bilgi peşinde koşmak okyanusta kulaç atmaya benzer; önce tutunacak sağlam bir yer bulmalısın” diye. Şimdi tarih çizelgesinde 2012 yılının ilk ayının ikinci gününü geride bırakırken ve yeni umutlarla yeni yıla “yeniden” yeni bir başlangıç yapıyorken bu söz üzerinde durmak istedim…
Geçen haftalarda kanal D de yayınlanan Öyle bir geçer zaman ki adlı TV dizisinde çok güzel bir sahne ile karşılaştım. Dizinin 50. bölümünde dizideki adıyla Renan Bilek gitarıyla Deep Purple dan çok güzel ve unutulmaz bir şarkı söylüyordu…
