…
Düşler görülmek ister...
Kategori: DENEMELER
Okumaya devam etmek için abone olun
Bu blog gönderisinin devamına ve yalnızca abonelere özel içeriklere erişim sağlamak için abone olun.
“Her insanın ruhu kozasını terk etmek için yaşayan bir kelebek misali…” – İ.Kaya 20.10.2015 12:45
Ülkemizde genelde bilinen ve belirli kalıplar üzerine yatırımlar yapılırken cesur deneysel yapımlar denemeler pek kıyıda köşede kalıyor. İşte bu şekilde kıyıda köşede kalmamasını dilediğim bir denemeyi paylaşmak istiyorum şimdi #aslınDa…
Doğaya bakınca her mevsimin kendine özgü bir güzelliği vardır. Ama acılarla, ayrılıklarla, yaprak dökümüyle ilişkilendirilmiş sonbahar hüzün mevsimidir. Nitekim içinde bulunduğumuz şu günlerde de hüzün tüm haşmetiyle gökyüzünün maviliğini kaplamaktadır. Mutlak suretle “insan” dır buna sebep olan. Habil ile Kabil den beri süregelen ikilemde kaybolan, tarafını karanlıktan yöne seçen “insan”. Aşağıdaki şiirimsi ise bu günlerin acı atmosferinin de etkisiyle siyaha bürünmüş bu gökyüzünün sonsuza dek yaşayacak olan “mavi” çocuklarına adanmıştır. Bu unutulmayacak acı günlerin bir an önce geçmesi ve barış ve kardeşlik atmosferinde gökyüzünün layık olduğu renge bürünmesi dileklerimle…
Kim bilir kaç gemi battı denizlerinde…
Umutlar umutlar, başka baharlara kalan umutlar, sürekli yenilenen umutlar… ve bu satırlar, umutlara dair bir şiirimsi…
Savaş, kardeşlik, barış ve ön yargı üzerine…
Bu şarkıyı geçtiğimiz haftalarda dinlemiş ve çok beğenmiştim. Pek şarkı türkü dinlenecek günler değil bu günler. Acı günler yaşıyoruz. Ve işte bu acı günlerde bu şarkı bende aşağıdaki satırlara sebep oldu…