Sevgiliden uzak bir kalp yıkı bir krallığa benzetilebilir mi? Yine bir resimden ilham alınarak yazılmış satırlar.
Düşler görülmek ister...
Sevgiliden uzak bir kalp yıkı bir krallığa benzetilebilir mi? Yine bir resimden ilham alınarak yazılmış satırlar.
Aşka dair bir başka şiir.
Şafağın kızıllığında beklemek…
İnternette dolaşırken gördüğüm bu resim de oldukça etkileyici geldi. Hissettirdiklerini yazmaya çalıştım diğer yazmaya çalıştıklarım gibi.
Hani bir ressam gibi alsam fırçayı elime ve çıplak tuvalinde gezinse parmaklarım ağır aksak ritimlerinde dolaşsam melodilerin ve o melodileri renk renk akıtsa parmaklarım biraz…
Devasa kanatlı bir kapı ve önünde genç bir hanımın yer aldığı bir fotoğrafın uyandırdıkları…
Günaydın herkese…
Sus, konuşmak istemiyorsan eğer, fakat bir kaç dakika dahi olsa değsin gözlerin gözlerime yeter… Bak, deryalar içerisinde yüzer gibi bana, kadehinin kızıllığında dalmış gibi hülyaya,…
Günaydın taze sabah,
günaydın taze mevsim,
günaydın nefes almak,
günaydın gülümseyen güneş, günaydın gökyüzü…
Ve yeni bir haftaya umutla, aşkla, sevgiyle başlayan herkese,
günaydın…
Bir ağacın yaprakları arasından süzülen ışığın sanki bir meleğin kanatlarından serpilmesi gibi bir düşünce vermesiyle ortaya çıkan, yine fotoğrafa dair bir şiir…
Daha önce mektubu yazan sevgilinin gözünden okuduğumuz şiire bu kez yanıt yazacak olanın yerine koyuyoruz kendimizi. Heyecanla sevgilisinin mektubuna yanıt yazmaya çalışan aşık kadın ya da aşık erkek…Tabii ki yine bir resimden ilhamla…