Bahar çiçekleri açmaya başladı sonunda. Güneş insanın içini ısıtarak süzülüyor bulutların arasından. Böyle bir zamanda hangimiz bahar sarhoşu olmuyoruz ki?…
Düşler görülmek ister...
Bahar çiçekleri açmaya başladı sonunda. Güneş insanın içini ısıtarak süzülüyor bulutların arasından. Böyle bir zamanda hangimiz bahar sarhoşu olmuyoruz ki?…
Kendini kaybetmekle ilgili bir şey bu. Ya da bulmaya çalışmakla ilgili. Yoksa neden boyamaya çalışsın ki bir insan çiçekleri. Neden mutluluk renkleri serpiştirmeye çalışsın çevresine. Belki sadece kendi içselliğinde bir yolculuğa çıkmak, vurduğu her fırça darbesiyle kendini keşfetmekle ilgili. Şiir yazmayı denemek gibi veya şarkı söylemeyi denemek. Ama bunu yaparken alışıla gelmiş kelimeler kullanmak. Henüz söylenmemiş sözleri aramak. Çiçekleri boyamak gibi işte…
Bu devirde kadın olmanın zorluklarını görüp anlayabilmek için kadın olmaya hiç gerek yok. Biraz empatiyle kadınlarımızın yaşadığı zorlukları, sıkıntıları görmek mümkün. Bu gün hala “eğitim” konusu bile başlı başına bir sıkıntıyken zaten ne söylense boşuna oluyor. Evet; eğitimsiz, ataerkil bir yaşam biçiminin getirileri ve götürülerini yaşamakta zamanımızın kadınları ve elbette biz erkekleri…