Akıldan geçenler…

Bu günlerde çevremizde, güzel ülkemize, insanlarımıza, inançlarımıza karşı gördüğümüz oyunlara  İstiklal marşımız ne güzel cevap olur öyle değil mi? Bu gün böyle yazmak geldi içimden bloguma, bi yerden girip başka yerden çıkarsam affedin. Ama aklıma ne gelirse yazacağım rahatlamak adına. Okumak zorunda değilsiniz. Hatta okuyacaklarınız hoşunuza gitmeyebilir…

Geçenlerde bi arkadaşım bıraktığım bıyığım nedeniyle ülkücülere benzediğimi söyledi. Eğer çenem ile alt dudağımın arasındaki sakalım da olmasaymış tam öyle görünürmüşüm. Ama hatırlıyorum da yıllar önce satanistlere benzetenler de olmuştu. Hatta küçük bir çocuk uzun saçlarıma bakıp annesine beni göstererek "-Anne bak satanist bu di mi?" diye sormuştu yolda yürürken. Halbuki çocuk ne bilir nedir ne değildir? Çocuk bilir elbette, ama duyduğunu, gördüğünü bilir. Şimdi bunu hatırladım nedense. Garip ama etrafımızdaki insanları ille de bir sınıfa, bir kefeye koyma çabası içerisindeyiz sanki. O kadar kolay ki insanları bir sınıfa sokmak. Mesela ben gördüğüm her kravatlıyı "adam" yerine koyuyorum nedense. Hata işte ama zamanla öğreniyoruz bazı şeyleri. Mesela Fransa’yı da özgürlükçü diye tanımıştık. Ne büyük hataymış! Bu konuyla ilgili şunu merak ediyorum Fransa hata yaptığını düşünecek mi? Hata yaptığını söyleyebilir ama bunu söylemesi bunu düşüneceği anlamına gelmez. Neyse bu konu elbette beni aşıyor. Ama vatanını milletini seven birisi olarak bu konudaki tepkimi bi şekilde dile getirmek istedim. Kardeşçe yaşayan insanların arasına sokmak istedikleri kötü düşüncelere yöneltemeyecekler bizi. Ama anlamaları gereken bir şey var ki o da ülkemizi bölmek, almak ya da her ne ise niyetleri, gerektiğinde böyle insanların önlerine etten taş gibi bir duvar çekebilecek güçte olduğumuz. Bu durum oldukça karmaşık gibi görünmesine rağmen pek de karmaşık değil aslında. Büyük biri tahtının sarsılmasından korkup başka dinlere, özellikle de tahtını sarsan dinlere ve o dinlerin yol göstericilerine çamur atar. Buna ona inanlar eşlik eder gibi düşünebiliriz durumu. Düşünün Büyük biri olsaydınız "biz hepimiz kardeşiz, tek yol göstericimiz bu kitap ve bu insandır" diyen bir dine karşı savaş açmaz mıydınız? Özellikle de "Gerçeğe inananlar bizi tanır" diyerek duvarları yıkan bir dine! "Sizin dininiz büyük bir dindir, … ‘da o dinin peygamberidir." demekle kalmayıp "… bizim de peygamberimizdir. Ama bu din zamanla bozulduğundan yerine gelen peygamber ise şu an tabi olmamız gereken son peygamber … ‘dir" diyen bir dine! Evet gerçekten de zamanla her şey bozuluyor! Bu bozulma her zaman "aynı kalmama" ile eşit kimi zaman "kötüye gitme" kimi zaman ise "iyiye gitme" şeklinde olabiliyor. Ama sonuçta "değişiyor!" Bu inanmakta olduğumuz dinin de zamanla bozulmayacağı anlamına gelmiyor! Görmüyor muyuz her gün hurafelere inanan insanları, duymuyor muyuz karanlıktaki seslerini? O insanlar değil midir kendi çıkarları için "şöyle diyor" diyen ve bizi neye inanacağımızı bilemeyecek hale getirmeye çalışan! Töre, kan davası demiyor muyuz cana kasteden kendi ölümlü kanunlarımıza! Ha elbette Töreler "kesin yanlıştır" demek yanlış olduğu kadar "kesin doğru ve sorgulanamaz" demek de yanlış. Anlatmak istediğim sadece zamanla kendimiz de kanun koyuyor veya bizden önceki insanların o zaman şartları içerisinde koydukları kanunlara kayıtsız şartsız uyuyoruz. Çocukken "gece tırnak kesmek günahtır" bile dediklerini hatırlıyorum. Bu o zamanın "karanlığında", geceleri az ışık altında kesilen tırnak parçalarının etrafa dağılabileceği vs. gibi nedenlerden dolayı doğru olabilir ama bu gün "gece tırnak kesmenin günah olacağına ilişkin inanca" dair bu durum farklı artık ve bunu hepimiz biliyoruz. Ama buna rağmen yakın zamana kadar sokakta uzun saçlı erkek görse ayıplardı insanlar. Hepsi değil, yanlışa inanan bir kesim sadece ve onlardan kime sorsanız "çevre iyi karşılamaz" derlerdi.

"Onlar böyle kılıyorlar namazı" ya da "… böyle tutuyorlar orucu" demiyor muyuz peki? Ya da "adetleri böyle, böyle karşılıyorlar misafiri" demiyor muyuz? Diyoruz elbette ve diyeceğiz çünkü biz inançlara saygı gösteren bir toplumuz ve dini inancımız bu saygıyı göstermemizi öngörüyor. Bunun yanında gördüğünüz gerçeği "anlatın" diyor. "Okuyun" ve öğrenin diyor. Dini inanç dışında "insanlık inancı" da aynı şeyi söylüyor. Toprak ana paylaşıyor, nehirler paylaşıyor, ağaçlar paylaşıyor ve bunu görüp duyan, bilen "insan" paylaşmayacak öyle mi? Şimdi birileri kalkıp "böyle inançları olan bir toplum soykırım yapmış olamaz" dese birileri onu suçlu sayacak hem de! Görünen o ki Fransa’nın konu ile ilişkin tavrını sergileyen ve savunan zihniyette insanlar ve düşünceler olduğu sürece karanlıkta kalmaya mahkumuz. Bu aynı "özgürlük suçu" saçlarını kapatmak veya açmak isteyen insanlara karşı "ille de kapatacaksın yoksa burada okuyamazsın!" diyen insanlar için de geçerli bence ya da tam tersi "ille de açacaksın saçlarını!" diyenler için.

Evet arkadaşlar ben sinir oluyorum insanların düşüncelerini, inançlarını özgür bırakmayan insanlara ve düşünce tarzlarına! Kimseyi bir kefeye koymaya çalışmadan insanları oldukları gibi kabul ederek ve onlara saygı göstererek yaşayıp gitmemiz gerekiyor bence. Gördüklerimizi söylemedikten sonra neye yarar yaşamak! Yukarıda yazdığım ya da yazmaya çalıştığım düşüncelerim yanlış olabilir, umarım bunları yazdığım için gerçeği öğrenene kadar beni mazur görürsünüz. Ama yazdım ve rahatladım. Ha bir de "Heavy metal" dinleyenlere metalci, satanist demiyelim. Aslında hepsi bunun içindi. Oh be :))))))

Ve biz istesek de istemesek de bir gün Hak yerini bulur…

İstiklal Marşı