Ülkesel olarak düşünce biçimimizi hep çok ilginç bulmuşumdur. “Bana bir şey olmaz”, “erkek adam ağlamaz” , “herkes yapıyor” , “burası orman burda her şey serbest” tarzı düşünceler…

Çok fazla düşünüyoruz galiba millet olarak. O kadar düşünüyoruz ki her şeyde bir bahanemiz var. Örneğin ormanlık, yeşllik bir alana gidip piknik yaparken çocuğumuza “ne tuvaleti burada her şey serbest” diyip ortalığı batırmasına, dağıtmasına izin veriyor hatta davranışımızla aslında bu yönde eğitiyoruz. Bunu şahsen şahit olduğum için özellikle dile getirdim. Eh tabi orman adamlarını uyaramadık ne gerek başımıza iş almalayım diye. Ağaç yaşken eğilir atasözünü biz büyüklere kocaman puntolarla açıklamak yetmiyor çoğu kez; kocaman çekiçlerle çakmak gerekiyor. Trafikte kaza rekuru kırmamız ülkesel olarak çok düşünceli olduğumuzun bir başka kanıtı. Bakın buradaki haber de bir başka düşünce biçimimizin göstergesi oluyor. Bahanelerimiz de elbette davranışımızı destekleyen düşüncemizin açıklayıcı dillendirmeleri oluyor. İşte bu noktada söz bitiyor…