Doğaya bakınca her mevsimin kendine özgü bir güzelliği vardır. Ama acılarla, ayrılıklarla, yaprak dökümüyle ilişkilendirilmiş sonbahar hüzün mevsimidir. Nitekim içinde bulunduğumuz şu günlerde de hüzün tüm haşmetiyle gökyüzünün maviliğini kaplamaktadır. Mutlak suretle “insan” dır buna sebep olan. Habil ile Kabil den beri süregelen ikilemde kaybolan, tarafını karanlıktan yöne seçen “insan”. Aşağıdaki şiirimsi ise bu günlerin acı atmosferinin de etkisiyle siyaha bürünmüş bu gökyüzünün sonsuza dek yaşayacak olan “mavi” çocuklarına adanmıştır. Bu unutulmayacak acı günlerin bir an önce geçmesi ve barış ve kardeşlik atmosferinde gökyüzünün layık olduğu renge bürünmesi dileklerimle…
Etiket arşivi: yas
Yağmur yüklü bulutlar var gözlerinde
“dün iyi ki yağmur yağdı, sayesinde yağmura dair bir kaç şiirimsi ortaya çıktı” – İ.Kaya
Biz, şiir gibiyiz
Siyah, matem rengi. Mum, umut göstergesi. Matemin ortasında her şeye rağmen devam eden hayatlar var. Olmalı da… ve şiirler, insanlara dair şiirler; yaşam sürdükçe anımsatacaklar…
MEMLEKETİN ADI KALDI
Renkli yaprakları,
taç gibi başında,
yas tutar gibi inliyor,
toprak küller altında.
Başaramadık, taze tutmaya,
sevgiyi insanca yaşatmaya,
yetmedi gücümüz insan kalmaya,
ışığı boğdular karanlıklarıyla.
Onlara inat yeşerecek,
yine ağaç dalları,
ışık hiç olmadığı kadar parlayacak,
Yükselecek çıplak tomurcukları..
İşte bu yüzden aşka,
kucak açın güller gibi,
önce kalplerinizde yeşertin,
taptaze çiçeklerin filizlerini…
Bir büyük karartı alev kanatlı,
ölüm gibi sessiz ve hoyrattı,
çaresizlik ve cahillik anıtı,
bir otelin ve memleketin adı kaldı.
İ.Kaya 02.07.2014 11:58