Mavi bir mevsim olmalı insan

Bu günlerde maviyle bozdum sanırım kafayı. Gri binaların daralttığı odamın üzerime gelen duvarlarından bir çeşit kaçış gibi penceremde mavi göğün kalıntıları…

Ne kalmış geriye sis parçalarından, karanlık bulutlardan? Bir monitörün gözlerimi delen ışığının hapsedici yoğunluğunda erirken ruhum günden güne; çok mu özlemini kurmam derin maviliklere…

Hayal dünyası işte çok görmeyin.Çatık bir kaşın kırıştırdığı alnımın yer yer tek kaş edasında yansıyan iz düşümlerinin gözlerinizde canlandırdığı mutlak sandığınız gerçekliğin ötesinde bu kaçışmaca; kendine, huzur bulduğun bir düşünceye, bir renge belkide; anlam veremediğiniz cümlelerimle, maviye…

İşte bu yüzden;

“Mavi bir mevsim olmalı insan,
ruhunda sonsuzluğu barındıran,
ve mavi gülümsemeleri olmalı,
martıları bile kıskandıran…” – İ.Kaya 10.12.2014 18:20

Bu konuda bir fikriniz mi var?

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.